dilluns, 27 d’agost del 2007

Compte enrere

I sí, arriba un moment en què els dies que queden és compten a l'inrevés que de costum.
11.


Suerte a los que ya andáis por el mundo.
Rocío por dios, que no te atropelle la tumultosa India, tenemos que retomar las clases de salsa algún día de estos.
Pero de momento, sobretodo, suerte con el inglés a los 4 italianos y indios!

Y con esa morriña que dicen que suele acechar por los rincones.

2 comentaris:

Anònim ha dit...

Ei,bua si que se conten si...pff,11?em pensave que quedaven mes,ua,pero ja esta ten vas,es extrany saber que no voras a una persona en tant de temps no se...es el sentiment que em va agafar quan ens vas dir adeu desde el balco,que no ens tornariem a veure en una llarga temporada,espere que no siga aixi i que avans de que ten vages ens veiem d'alguna manera,pero en este blogspot tambe fica algo que no sigue de mostar eeee!!!au ens veiem!!Bon viatge!!

Anònim ha dit...

Hola Neus!
Me alegra un montón que te hayas abierto un blog, sí señora! Espero que vayas contando poquito a poco algunas cosetas de Mostar, ya sabes que me enamoré de vuestro colegio después de ese fin de semana en Cáceres, así que a ver si puedo sentirme allí por algunos instantes!

Un abrazo de los grandes, cuídate un montón, y no te preocupes, yo tendré cuidado por aquí!

Saaaalsa!,

Rocío